O vindeiro 16 de maio celébrase en Moscú a 54 edición deste festival da canción europea que dun tempo a esta parte pasa por ser algo así como un gran desfile de kitsch e petardeo financiado polas televisións públicas do continente. E con todo segue habendo quen reivindica a calidade dun concurso polo que si, é certo que pasaron mitos como Sandie Shaw, Cliff Richards, Massiel cantando por Serrat ou Raphael con “Yo soy aquel”, un monumento de canción inxustamente menosprezada. Mais dun tempo a esta parte os arranxos musicais de Augusto Algueró deixaron paso aos soniquetes eurodisco tirados dun órgano Casio PT-10 e pensados para bailar na discoteca con cinco ou seis licores de pexego de máis no corpo, amén de que a escenografía importa máis que o talento. A quen non lle importa nada disto é aos frikis do show. A eles e a vellas glorias eurovisivas como José Vélez se lles dedica o reportaxe de “Repor”, pasada a unha da madrugada en La Primera.