Don Xesús Garcia Naveira morreu en Arxentina en accidente de tráfico no 1912. Deixou un legado de 50.000 pesetas para que as sociedades obreiras construísen unha Casa do Pobo. Recibiu o encargo González Villar e se levantou en 1918. Ata 1936 cumpriu a súa función, pero tras o golpe de estado de xullo de 1936 foi incautada e vendida a particulares. 
Os Subelas
Don Xoán María Garcia Naveira, ao chegar de retorno da súa emigración a Arxentina, mercou unhas brañas na zona do Carregal. Converteunas nunha enorme e pintoresca finca de ocio e recreo á que chamou o "Pasatempo". Chegou a ser unha atracción turística. No nivel baixo, hoxe desaparecido, situábanse as zonas de paseo, con fontes, estatuas e un grande estanque. O nivel superior componse de tres terrazas sucesivas adaptándose ao terreo. Aquí outro estanque, grutas artificiais, altorrelevos, estatuas e unha infinidade de cousas curiosas.
Don Xoán e o seu irmán Don Xesús, tamén impulsaron outras obras benéficas: o lavadoiro cuberto das Cascas, (1902) o Asilo de Anciáns e as Escolas Garcia (1914) segundo indica Xesús Torres no libro Betanzos na historia. 

Obras de Rafael González Villar.~: Quiosco Alfonso, paseo de Méndez Núñez, A Coruña, 1912; Chalé Rialeda, Perillo-Oleiros, 1912-1913; Monumento a Concepción Arenal, A Coruña, xardíns de Méndez Núñez, 1914; Casa Molina, rúa Santiago 2, A Coruña, 1915; Casa do Pobo, Betanzos, 1918; Café Kiki, logo edificio Castromil, Santiago de Compostela, 1922 (desapar.); Banca Núñez, Betanzos, 1923; Chalé Companioni, Cidade Xardín, A Coruña, 1927; Vila Molina, Cidade Xardín, A Coruña, 1928; Cine Avenida, Cantón Grande, A Coruña, 1937; Vivendas de aluguer, rúa Ramón de la Sagra, A Coruña, 1939; Cine Capitol, rúa dos Anxos, n.º 5, Betanzos 1940.

Bibl.: VV. AA., Rafael González Villar e a súa época, Santiago de Compostela, Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia (COAG), 1975