O Sindicato Labrego Galego vén de celebrar hoxe, 18 de marzo, o seu Congreso do Leite en Ordes no que, amais de renovar responsábel e directiva para o sector, tomou a decisión de organizar mobilizacións en caso de que o Ministerio de Medio Rural teime en aprobar o Real Decreto que obrigue a asinar contratos sen un prezo mínimo de referencia que cubra os custes de produción e deixe beneficios dignos nas explotacións.

En canto aos novos cargos elixidos no SLG para coordinar a nova Dirección Nacional do Leite (elixida en asembleas previas celebradas nas zonas leiteiras de todo o país), estará coordinada de novo pola gandeira vilalbesa, Lupe Prado, que xa ocupou esta responsabilidade os últimos catro anos; e por Miguel Sánchez, de Cesuras (A Coruña) como vicerresponsábel.

O relatorio aprobado neste Congreso fixo unha análise pormenorizada da situación dun sector que, na Galiza, seguiu a sufrir unha forte sangría de explotacións ao pasar de 32.000 a 12.000 na última década (tendencia vixente dende comezos dos oitenta, cando había máis de 136.000 explotacións leiteiras na Galiza, que se reduciron a 70.000 a comezos dos noventa). A pesares da brutal reconversión do sector, as expectativas seguen a ser escuras, xa que as explotacións están a sufrir un incremento sistemático dos custes de produción (carburantes, electricidade, auga, alimentación animal, servizos ás explotacións, etcétera), combinado co decrecemento dos prezos do leite en orixe e cun endebedamento agudo debido aos fortes investimentos de mellora e á especulación coa compravenda de dereitos produtivos.

Hoxe, lonxe de buscarse solucións dende a Administración, as perspectivas son de empeoramento pola teima do Ministerio de Medio Rural en querer impoñer un contrato obrigatorio sen garantía dun prezo que cubra eses custes de produción crecentes e deixe beneficios dignos nas explotacións. Mesmo a proposta para unha nova política leiteira na Unión Europea, só busca a liberalización absoluta do sector para deixalo, enteiramente, en mans dunhas poucas multinacionais da industria e da distribución que xa o dominan: eliminación das cotas en 2015, eliminación de toda regulación dos mercados, negociación de prezos en mans dos grupos de presión e dos especuladores e recorte das axudas.

Diante desta situación, o Congreso do SLG fixou unha táboa reivindicativa que rexerá o traballo da Dirección do Leite nos vindeiros catro anos:

Para os mercados:

Control da produción a nivel europeo que axuste a produción ó consumo.

Regulación dos mercados que evite a “lei da selva” que só beneficia aos máis poderosos e que cheguen a regular toda a cadea de valor.

Establecementos de prezos mínimos que cubran os custes de produción e o traballo e que se negocien entre as partes con mediación e arbitraxe da Administración.

Establecemento de mesas institucionalizadas onde se leven a cabo estas negociacións.

Oposición ás propostas de introducir máis especulación no sector: mercado de futuros, etcétera.

Para as axudas.

Mantemento das axudas ás explotacións vinculadas á actividade e ao traballo familiar.

Converter o Contrato de Explotación Sustentable (CES) en axudas que primen a orientación das actividade das explotacións cara a xeitos de producir máis sustentables de xeito real, e non en algo xustificado con papeis e que á maioría das explotación non serve.

Para as explotacións.

Iniciar un traballo mediante o Banco de Terras e outras iniciativas que se poidan poñer en marcha de cara a dotar as explotacións de base territorial suficiente, que permita dar un xiro aos xeitos produtivos dominantes e que teña como fin que as explotacións que o desexen poidan producir elas mesmas o alimento do seu gando.

Aplicación de políticas anovadoras que permitan incrementar a renda das explotacións sen aumentar, ou incluso diminuíndo, a súa produción.

Establecemento de axudas económicas e técnicas para aquelas explotacións que se decidan a poñer en marcha proxectos de venda directa das súas producións nos mercados locais.